MilkyWay &
Treat Us seriously
MilkyWay
MilkyWay
Autorka: Anna Wańtuch
Wykonanie i edycja zdjęć oraz video: Filip Wańtuch
Technika: instalacja, zawiera zdjęcia cyfrowe, video, gotowe obiekty, elementy dziergane, nagrania dźwiękowe, płyny.
Rozmiar: 213x160 ( wielkość dotyczy samych zdjęć)
Premiera: 14/08/2024 w ramach wystawy zbiorowej KOSTBAR, kuratorka: Tatjana Hardikov, Künstlerhaus Wien
Karmienie dziecka jest jedną z podstaw opieki. Odpowiada nie tylko na potrzebę jedzenia, ale także na potrzebę poczucia bezpieczeństwa i miłości. Matki karmiąc dzielą się swoją miłością i ochroną. Same także potrzebują ochrony i wparcia, ale znalezienie sposobu i odpowiedzi na te potrzeby jest sporym wyzwaniem. MilkyWay to próba odnalezienia tych ścieżek w ciele, które samo karmiąc innych jest w stanie walki o przetrwanie. Organizmy matek produkują mleko dla dziecka, ale tym samym czasie ich ciała tracą składniki dla nich samych. W MilkyWay biały płyn okrywa ciało, zaznacza ślady i pozostaje na ciele. Jest to sposób na odwrócenie sytuacji i skupienie uwagi na odżywianiu matki i nakarmienia jej stabilnością.
W niektórych kulturach mleko nazywane jest „złotym płynem”. Pod tą nazwą wyraża się podziw, wdzięczność
i wartość dla niego. Niektóre piszące osoby używały mleka jako metafory dla swojej twórczości. MilkyWay odżywia ciało, aby było w stanie mówić o tym, co jest mu potrzebne. Ożywia ruchy i nadaje im kierunek. Projekt nie dotyczy tylko widoczności matek, ale także ich słyszalności. MilkyWay to radykalny głos troski. Ten głos jest jednocześnie pełen histerii i miłości, gniewu i dobroci. Głos matki czuje zapach mleka i jest wzmacniany przez mleko.
Pomysł na ten projekt zrodził się, gdy byłam zmęczona doświadczaniem systemowego wykluczenia
i wymazywania matek z artystycznej widzialności. Przeszkody są kulturowe, społeczne i polityczne. Wymazywanie miało dwojakie źródła: uczynienie matek niewidzialnymi, ponieważ uważano je za niegodne i o niskiej wartości, a drugie, poprzez nadawanie seksualnych konotacji motywom macierzyńskim, czyniąc je niebezpiecznymi i nieodpowiednimi.
W moim pierwszym zdjęciu testowym próbowałam przekazać frazę: “Traktujcie nas poważnie”, po opublikowaniu zdjęcia moich ust z rozlanym mlekiem na Facebooku i Instagramie, zostałam upomniana za naruszenie polityki seksualnej i zagrożona zawieszeniem mojego konta. To tylko jeden z przykładów systemowego wykluczenia matek z przestrzeni publicznej. W odpowiedzi napisałam zaproszenie do wsparcia pomysłu publikowania podobnych zdjęć z instrukcjami pomagającymi obejść naruszanie zasad poprzez dodanie zdania „To tylko szklanka mleka”. ( Więcej o tym etapie projektu pod galerią zdjęć )
MilkyWay ma na celu nie tylko otoczenie opieką ciała matki, ale także zaproszenie innych ciał do opiekowania się sobą i innymi, stworzenia przestrzeni dla postulatów troski i przepływu słów, umożliwiających twórczość artystyczną i współistnienie społeczne. Wykluczenie i opresja mogą dotknąć każdego i wierzę, że idea mlecznego o(d)żywiania może być szeroko przekazywana i doświadczana niezależnie od tego, czy masz doświadczenie karmienia piersią. Chciałabym, abyśmy mogli zmienić narrację, że aby zrozumieć matki, musisz być matką i że jesteśmy w stanie poszerzyć empatię o osoby rodzicielskie, czerpiąc z ich doświadczeń tematy dla siebie.
W tym projekcie mleko jest przeze mnie postrzegane jako materiał odżywczy do ruchu, tekstu i pozostania przy życiu. Matki karmią ziemię, więc użyłam mleka, aby autoterapuetycznie nakarmić siebie i moją kreatywność jako matki.
Otwarta i nieukończona lista postulatów:
#odżywiaj nas
#wspieraj nas
#traktuj nas poważnie
#nie wymazuj nas
#nie proś, abyśmy się zakrywały
#nie myśl, że możesz nas bardziej zawstydzić
#chroń to, co kruche
Treat Us seriously
To jest moja opowieść o Mleczarce. Jestem artystką poruszającą w swoich pracach wątki macierzyńskie. Cokolwiek próbujemy powiedzieć lub zrobić, nie jest to traktowane poważnie. Gdy rozpoczęłam własnoręczną rezydencję pod hasłem oporu i ulgi według zestawu ze strony An Artist Residency in Motherhood, chciałam stworzyć wizualne (zdjęciowe i wideo) postulaty dotyczące tego, czego jako matki artystki potrzebujemy by tworzyć. W wielu przypadkach przeszkody, z którymi się zmagamy mają charakter kulturowy, społeczny i polityczny.
Wykorzystuję mleko jako materiał odżywiający. Matki karmią ziemię, więc użyłam mleka, aby nakarmić siebie i swoją twórczość jako matka. W swoim pierwszym zdjęciu próbnym próbowałam oddać zdanie: Traktuj nas poważnie i po wrzuceniu na facebooka i instagrama zdjęcia moich ust
z rozlewającym się mlekiem dostałam naganę za złamanie polityki seksualnej i groźbę zawieszenia konta. To kolejny przykład systemowego wykluczania matek z przestrzeni publicznej i tego, że często jesteśmy wymazywane, bo społeczeństwo nadaje motywom macierzyńskim konotacje seksualne.
To nie nasza wina, że zawstydza cię, gdy widzisz usta kobiety wypełnione płynem, a algorytm nie rozpoznaje mleka tylko spermę ( czy to nie oczywiste, że powinna to być sperma?). Nauczmy się innego znaczenia naszych ust, pozwól naszym ustom być otwartymi i odżywmy ziemię zdjęciami oporu i ulgi.
Aby wesprzeć ten pomysł, udostępnij zdjęcie swoich mlecznych ust z hasztagiem #TakeUSseriously.
W swoich pracach posługuję się ideą nadmiaru, która w tym przypadku nabrała również znaczenia oporu wobec cenzury. Dlatego dodałam kilka warstw, które są wymienione w instrukcji do zdjęcia:
-
Weź szklankę mleka
-
Zrób wąsy z mleka
-
Miej mleko na ustach i z ust
-
Dodaj zdanie : To tylko szklanka mleka
-
Użyj hasztagu #TakeUSseriously
-
Dodaj kilka słów wyjaśniających, dlaczego uważasz, że ma to znaczenie dla Twojej osobistej perspektywy (opcjonalnie).
Na zaproszenie odpowiedziały następujące artystki:
Alicja Korek
Performerka, careformerka (koncept jej autorstwa, łączący sztukę performance z "care", czyli opieką, troską międzygatunkową), ekofeministka, kuratorka. Od wielu lat związana z Międzynarodowym Festiwalem Sztuki Performance na Martynice.
Anna Maria Brandys
Doktora sztuki, adiunktka w I Pracowni Rysunku Profesor Joanny Imielskiej na WEAiK Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu . Prezeska Fundacji Jak Malowana, współtwórczyni Domu Bajek i Biennale Tkaniny Artystycznej w Poznaniu. Stypendystka MKiDN. Nagrodzona m.in. na VII Międzynarodowym Biennale Malarstwa
i Tkaniny Unikatowej czy 7 Biennale Sztuki Młodych Rybie Oko. Od lat zaangażowana w działalność animacyjną i edukacyjną na terenie Poznania, co doceniono, przyznając jej dwukrotnie m.in. stypendium Miasta Poznania. Prywatnie mama Marysi i Zosi, która swoją praktyką zawodową udowadnia, że rodzicielstwo nie wyklucza z uczestnictwa
w kulturze.
Katarzyna Grysko
Tancerka, arteterapeutka, edukatorka kultury. Kasia wykorzystuje narzędzia terapii tańcem, analizy ruchu wg Rudolfa Labana, choreoterapii i tańca terapeutycznego. Jej praca skupia się na zintegrowaniu ciała, umysłu oraz ekspresji poprzez ruch.o Piszę listy do swojego Ciała, poruszam się i zapraszam do poruszeń.o Mądrość ciała wykorzystuję do pogłębiania kontaktu ze sobą i relacji z drugim człowiekiem.o "Gdybym żyła w Średniowieczu, zapewne byłabym wagabundą. Nie wyobrażam sobie życia bez wędrowania, tańca, muzyki i kontaktu z ludźmi i naturą.
"Facebook: @Listopadowyprojekt / www.listopadowyprojekt.pl
Josef Ka
Międzynarodowa performerka, artystka wizualna i dźwiękowa. Josef Ka łączy w różnorodne wpływy – od tańca Butoh po teorię kina – z dziesięcioleciami nomadycznych podróży po świecie, aby stworzyć odważną, bardzo osobistą sztukę site-specific.
Tematyka prac Josef Ka rozciąga się od badania miejsca ludzkiego ciała we współczesnej rzeczywistości po badanie ciała wewnętrznego jako systemu reprezentatywnego dla naszego ludzkiego i postludzkiego rodzaju.
Jej praktyka artystyczna często aktywnie zaprasza widza w swego rodzaju prywatną zadumę, czyniąc ją głęboko partycypacyjną; aktywnie współpracuje zarówno ze swoją publicznością, jak i z szeroką gamą innych artystów eksperymentalnych.
Oprócz własnej twórczości Josef Ka jest kuratorką regularnych cykli wydarzeń i wystaw w swojej helsińskiej przestrzeni – Galerii Sauna – oraz prowadzi zajęcia z teorii i praktyki sztuki performance. Jest także pomysłodawczynią NAJGORSZEGO TEATRU i swojego systemu treningu personalnego KA-JOGA.
https://eskargoeskargo.com @josefkartist
