Visible processes of work in the arts therefore become interesting when they disclose the hegemony of the difference between art and life and open up ways for representations and imagery of contemporary exploitation. In this, it is extremely important to make visible the exploitation within one’s own methods of production – to work in a way that makes the production conditions visible. - Bojana Kunst: Artist at work. Proximity of art and capitalism

​

Mothersuckers. Production about reproduction

​

Spektakl jest kontynuacją osobistych badań dotyczących macierzyństwa, jego fizyczności, ruchu/bezruchu oraz wątków społeczno-politycznych. Autorka zaciera granice rozróżniania między procesem produkcji a reprodukcji wykorzystując przetworzone fragmenty rzeczywistości. Tematem wiodącym, wokół którego autorka re/produkuje znaczenia/konteksty/stereotypy i oczekiwania jest karmienie piersią.  Punkt wyjścia stanowi gra słów wynikająca z połączenia terminu matka oraz czynności ssania. Na scenie zostaje on zderzony z przetransformowanymi przez ciało i głos materiałami: definicjami słownikowymi, mainstramowymi informacjami o największych zasięgach

w wyszukiwarce, komentarzami internautów, artykułami naukowymi, refleksją badaczy społecznych, wypowiedziami artystów. Wszystko odbywa się w scenografii odnoszącej się do codziennego życia, którego nie można zobaczyć na Instagramie: domu, gdzie panuje chaos, nieporządek, nadmiar bodźców i zepsute jedzenie. Każdy z widzów może zająć wobec tej przestrzeni, ale również tematu własne miejsce, podejmując decyzję zgodnie z własnym poczuciem, niekoniecznie na stałe. Staje się w ten sposób współtwórcą owego chaosu, dodaje performerce nowe zadania, nowy kształt przestrzeni, okazując swoją akceptację bądź wycofanie.

​

Performans bada czynność karmienia piersią, także w jej fizyczności i dźwięczności. Przygląda się emocjom, które wywołuje obraz karmiącej matki w społeczeństwie i w niej samej. Eksploruje tabu związane z karmieniem: zgorszenie, wstręt, posądzenia o seksualny wymiar ssania piersi czy skojarzenia kanibalistyczne. Poszukiwania wątków macierzyństwa i karmienia w kontekście tańca

i ruchu stawiają performerkę wobec pytania o to, czy można być jednocześnie artystką i matką oraz uruchamiają konieczność opowiedzenia się po stronie natury bądź kultury. Performans z humorem ukazuje absurdalność takiego podejścia.

​

Praca została zapoczątkowana w ramach programu choreograficznego ATLAS, będącego częścią Festiwalu ImpulsTanz w 2021 roku. Proces pracy nad całością performansu był przygotowywany

w ramach Residance 2022 w Bratysławie organizowanej przez PLAST organization w Dance Residential Centre Telocvičňa.